O pewnym spacerze, czyli jak narodziła się terapia EMDR
Któregoś dnia 1987 roku pewna mieszkanka Nowego Jorku podczas spaceru ze swoim psem zauważyła – ku własnemu zdziwieniu – że męczące ją do tej pory myśli dotyczące bieżących problemów, nagle straciły na sile, stały się mniej dokuczliwe i znaczące. Ten zaskakujący fakt połączyła, po zastanowieniu, z zaobserwowanym u siebie wcześniej ruchem gałek ocznych z prawa na lewo.
Być może na obserwacji i zdumieniu zakończyłaby się ta historia, gdyby ową spacerowiczką nie okazała się amerykańska psycholożka, Francine Shapiro, już wcześniej zaintrygowana związkami ciała i umysłu. Shapiro„nie odpuściła” – zaczęła eksperymentować z nowym odkryciem, a w ramach swojej pracy doktorskiej przeprowadziła kontrolowane badanie stworzonej przez siebie następnie procedury, opartej na wykorzystaniu ruchu gałek ocznych w łagodzeniu uciążliwych wspomnień.
W ten sposób powstała jedna z najbardziej skutecznych obecnie metod leczenia traumy, czyli EMDR. Metoda ta jest szeroko stosowana w USA i coraz bardziej popularna w Polsce.
Co się dzieje podczas przeżywania traumy
Podczas traumatycznych wydarzeń, w warunkach silnego pobudzenia, dochodzi do „wyłączenia się” racjonalnych części naszego mózgu (płaty czołowe). Kontrolę przejmują wówczas jego starsze ośrodki (układ limbiczny, pień mózgu), odpowiedzialne m. in. za pobudzenie emocjonalne. W tej sytuacji mamy do czynienia z fragmentaryzacją wrażeń i wspomnień, a przez to m. in. późniejszymi flashbackami (przebłyskami zdarzeń), „dziurami” w pamięci, niemożnością odtworzenia sytuacji.
Na czym polega i jak przebiega terapia EMDR
EMDR – Eye Movement Desentisization and Reprocessing – Przetwarzanie i Odwrażliwianie za pomocą Ruchów Gałek Ocznych – pozwala na dotarcie do nieprzetworzonych, dokuczliwych wspomnień, a następnie przetworzenie ich i połączenie z bieżącymi doświadczeniami (rekonsolidacja). Pomaga to w nadaniu nowego sensu trudnym wydarzeniom, uzyskaniu rodzaju dystansu do bolesnej przeszłości, złagodzeniu ich odczuwania, wprowadzeniu pozytywnych zmian w emocjach – a tym samym w postrzeganiu własnej osoby i w relacjach z otoczeniem.
Metoda EMDR opiera się na szczegółowym protokole składającym się z 8 kolejno następujących po sobie faz i może być stosowana jedynie przez odpowiednio przeszkolonych lekarzy i psychologów. Integruje wybrane elementy innych podejść terapeutycznych, łącząc ze stymulacją bilateralną półkul mózgu, dzięki czemu dochodzi do przetwarzania informacji w systemie mózgowym.
Wykorzystując naturalne możliwości organizmu do samoleczenia, EMDR pozwala na względnie szybkie – w porównaniu do innych terapii – osiągnięcie pożądanych efektów.
Co ważne – pacjent nie musi szczegółowo opisywać swoich swoich wspomnień terapeucie,nie ma także obowiązku wykonywania prac domowych.
Zastosowanie EMDR
EMDR jest metodą zalecaną przez WHO i wykorzystywaną nie tylko w terapii traumy. Może być stosowana zarówno w terapii traum z dzieciństwa, powypadkowych i innego typu. Zaleca się ją także przy leczeniu innych zaburzeń lękowych – m. in. lęku społecznego, fobii, czy lęku uogólnionego. Należy zachować ostrożność bądź rozważyć zastosowanie innych technik, jeśli u pacjenta występują choroby serca lub skłonność do omdleń/dysocjacji (konieczna jest wtedy konsultacja z lekarzem). Terapii EMDR zdecydowanie nie stosuje się w przypadku epilepsji.
Z roku na rok zyskuje coraz większe potwierdzenie własnej skuteczności, dzięki powiększającej się liczbie osób, którym pomogła powrócić do życia po traumie – „zostawić przeszłość w przeszłości”.
Potrzebujesz więcej informacji? Chcesz skorzystać z porady?
Zapraszamy na wizytę
Agnieszka Wrzesień – psycholog, psychotraumatolog,neuroterapeuta
Bibliografia:
Shapiro F., (2017) Zostawić przeszłość w przeszłości, Warszawa, PTT EMDR